به گزارش «سرویس خبر» پایگاه «دل آباد»، به نقل از «رجانیوز»، چند هفتهای از مراسم اهدای اسکار گذشته و تقریبا همه چهرههای سینمایی مطرح و مستقل در سطح بینالملل صراحتا اعلام کردهاند که برگزیده شدن فیلم «آرگو»، آن هم به صورت مستقیم از کاخ سفید، یک نمایش ابتدایی بود که ماهیت سیاسی این جایزه سینمایی را مشخص کرد؛ ماجرایی که خیلیها در داخل کشور هم نمیخواستند آن را بپذیرند اما آرگو، آب پاکی را روی دست همه ریخت و خیال همه را راحت کرد. با این حال هنوز رسانههای مختلف جهان درباره این انتخاب شائبه برانگیز حرف میزنند و ضمن تاکید بر سیاسی بودن اهدای این جایزه که توسط میشله اوباما صورت گرفت، اساس فیلمنامه و نحوه ساخت «آرگو» و وضعیت فنی و سینمایی آن را هم زیر سوال میبرند و اعلام میکنند که این فیلم، یک تصویر جعلی از چیزی است که اصلا وجود ندارد.
در همین زمینه، نشریه انگلیسی «گاردین» در مقالهای، به بررسی این فیلم پرداخته است. نویسنده این مقاله، مطلب خود را اینگونه آغاز کرده است: «وقتی در حال ورود به سالن سینما بودم، بارها برای خودم تکرار کردم که این فقط یک فیلم است؛ نه یک مستند. با این حال، جمله «این فیلم بر اساس یک داستان واقعی است»، حسابی من را عصبانی کرد و باعث شد تا به برخی از موارد این فیلم بپردازم.»
نویسنده گاردین، مواردی را که در فیلم «بن افلک» مورد تحریف واقع شده، اینگونه روایت میکند: «اول اینکه، آرگو توسط کسی ساخته شده که تا به حال هیچ وقت در ایران نبوده و هرگز در ایران برای لحظهای هم زندگی نکرده است. فیلم در ترکیه ساخته شده و تلاش شده تا فضا شبیه ایران بازسازی شود اما این واقعیت عوض نمیشود که بن افلک چیزی درباره ایران و فضای خاکم بر آن نمیداند. این مساله وقتی نمایان میشود که اشتباهات احمقانهای را در فیلم میبینیم. مثلا «تونی مندز» در پایان مکالمه با یکی از ایرانیان، میگوید سلام! در حالی که سلام در زبان فارسی در ابتدای مکالمه بیان میشود، نه در پایان مکالمه و برای خداحافظی.
دومین مساله، سیاه و سفید بودن این فیلم درباره مردم ایران است. آرگو نشان میدهد که ایرانیها مردمانی زشت، فقیر، کثیف، بداخلاق و با خشونت هستند؛ چیزی که حتی نام شوخی هم نمیتوان بر آن گذاشت و صراحتا یک کاریکاتور مسخره از مردم یک کشور است؛ چیزی که همه فیلمهای آمریکایی درباره ایران، آن را به نمایش میگذارند.
اما اصلیترین نکته فیلم، نگاه غیرمنطقی و خندهدار آن به مردم ایران است. آرگو به سبک آمریکایی شبیه این میماند که ایرانیهایی که تاکنون هیچوقت حضور در خاک آمریکا را تجربه نکردهاند، فیلمی درباره ماجرایکشتار دانش آموزان در مدرسه کلمباین آمریکا بسازند و با استناد به این جنایت، همه مردم آمریکا را وحشی و با خشونت معرفی کنند. البته از این بگذریم که ماجرای جنایت کلمباین و خشونت نهادینه شده در جامعه آمریکایی تفاوت آشکاری با ماهیت واکنش انقلابی انقلابیون ایرانی به دخالتهای ایالات متحده در امور این کشور که نهایتا منجر به تسخیر سفارت آمریکا در تهران شد، دارد.»
گاردین در پایان مقاله خود تاکید میکند که تماشای این فیلم برای یک ایرانی، سخت و دشوار است؛ چرا که اثری از ایرانی واقعی در این فیلم نیست و ایرانی که آرگو به نمایش میگذارد، بیشتر ایران ایدهآل رسانههای آمریکایی است تا ایرانی که در واقعیت وجود دارد.
ارسال دلگویه ها:
بدیهی است که همه دیدگاههای شما خوانده شده و برای انتشارشان، ملاکها و معیارهایی لحاظ می شود؛ بنابراین، برای درج دیدگاه خود، رعایت برخی چهارچوبهای اخلاقی ضروری است:
- لطفاً دیدگاه خود را به زبان فارسی بنویسید، پیام های غیر فارسی منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که حاوی توهین، تهمت یا افترا، نسبت به اشخاص حقیقی و حقوقی باشد منتشر نخواهد شد.
- از ارسال دیدگاه های تبلیغاتی و یا حاوی لینک، خودداری کنید، پیام های نامرتبط با متن، تأیید نمی شوند.
- لطفاً دیدگاهتان تا حد امکان مربوط به همین نوشته باشد، در غیر اینصورت میتوانید از قسمت تماس با ما استفاده نمایید.
بلاگرهای بیان لطفا برای ارسال نظر و یا رأیدهی به مطالب روی گزینه «وارد شوید» در کادر پایین کلیک کنید تا مجبور نشوید نام و آدرستان را مجددا بصورت دستی وارد کنید.