دل آباد :: رسانه اهل دل

دل آباد، رسانه بی دل هایی ست که در به در، در پی دلدار اند.
خانه | اخبار | پیامک | کتاب | جزوه | اپلیکیشن | فیلم | صوت | ختم قرآن | عکس | گوشه‌نما | آرشیو | پیوندها | وبلاگ‌ها | همدلی در دل‌آباد
درباره ما | تماس با ما


امروز
یکی دیگر از روزهای خوب خداست


امانتداری،حلقه مفقوده فضای مجازی


| ارسال در توسط دل‌باخته .. ، در ساعت ۰۲:۵۲ روز چهارشنبه ۲۸ فروردين ۹۲ |


در دورانی بسر می بریم که هر چه زمان می گذرد، فضای مجازی ما در نبود حلقه های زنجیر اخلاق، بیش از پیش به فضای عفن و غیر قابل تحمل و باور بدل می شود. هر چه می گذرد بیشتر عادت می کنیم به بد اخلاقی ها و عدم پایبندی به برخی اصول اخلاقی و انسانی، نه حتی اسلامی. «امانتداری» در کنار «بی تقوایی» و «بد اخلاقی» و «عدم صداقت»؛ یکی از چند حلقه مفقوده فضای مجازی است. قریب به دو سال و اندی از ثبت گزیده ای از مجموعه های «حا سین یا نون» و «از در تا مادر» در این سایت می گذرد، و حالا دیگر شاید همه مان بدانیم و کمتر کسی باشد که نداند مادر چند بخش است و ما هر چه می کشیم از کدام بخش است و او از کدام بخش. اما شاید بعضی از ما دقیقا ندانیم که «امانتداری» چند بخش است و ما اصولا هر چه می کشیم از کدام بخش امانتداری است.

 

روزی که این حقیر در ابتدای گزیده ای از مجموعه «حا سین یا نون» و مجموعه «از در تا مادر» که در سایت موجود است، نقل نوشته ها را با ذکر منبع و نام نویسنده ضروری اعلام کردم، مدعیان فضیلت، بدون اینکه دلیل این موضوع را بدانند یا حتی تمایلی برای دانستن علت آن داشته باشند، پیرهن تقوا را چاک کردند و انواع اقسام برچسب ها را از قبیل منیت و تکبر و ریا و غرور و غیرُه را چسباندند به ما و مثل شیخ عباس قمی و کتابش و از این دست موارد را برای این حقیر به میان آوردند که علیکم بالاخلاص و تقوی؛ بر شما باد اخلاص و تقوی! جناب فلانی، برای رضای خدا بنویسید و در پی گمنامی باشید، نه اینکه دنبال شهرت باشید!

 

حال اینکه اگر ذره ای رضای خدا و اهلبیت در میان نبود و هدف بنده شهرت و نام و مسائلی دیگر بود، خیلی زودتر از این ها به شهرت می رسیدم و سال ها پیش نوشتن مجموعه عاشقانه ام «سرطان عشق» و دیگر مجموعه ها را رها نمی کردم بخاطر نوشتن این مجموعه ها؛ چه اینکه عاشقانه نویس ها این روزها بیشتر طرفدار دارند و عاشقانه ها خریدارش بیشتر است! اما این حقیر نه اهل خرید و فروش بوده ام و نه اهل مرید و مراد بازی. ما اینگونه و با این مرام نوشتیم و آنگونه شنیدیم حرف هایی را که گاها آدم را از نوشتن حتی پشیمان می کرد. اما تنها بهانه ای که مرا برای رفتن ادامه مسیر تشویق می کرد، همان یک ذره نیت خالصی بود که همان نیز مرا پشت گرمی می داد. این بود و جز این نبود که اگر آن روز قیدی در ابتدای مجموعه آوردم، به جهت این بود که روال چاپ مجموعه ها در آینده بخاطر مسائلی از قبیل سند اثبات اثر و مسائلی از این قبیل دچار وقفه و مشکلات عدیده نشود. و البته ناگفته نماند که بعد از چاپ نوشته ها بصورت رسمی، نوشتن منبع و نام نویسنده - لطف شماست - ولیکن ضرورتی ندارد.

 

شاید روزی روزگاری این حقیر در گذشته به ثبت بی منبع نوشته ها و ریز نوشته های خود در فضای حقیقی و مجازی حساس بودم و گاها ناراحت می شدم، حالا اما مدت هاست که این اتفاق برای بنده امری عادی شده است، ولیکن در حال حاضر آنقدری که از تحریف و تغییر نوشته هایم ناراحت می شوم، از نقل بدون منبع و گاها دیدن نام های دیگر پای نوشته هایم ناراحت نمی شوم. خود بنده برای نوشتن قطعات این مجموعه ها مشتاق تر هستم و چنانچه خوف تحریف و دستکاری نوشته ها نبود، بی گمان بسیار مایل بودم که تمام چند صد ریزنوشته ای که نوشته ام را در همین جا با شما خوبان به اشتراک بگذارم، تا شما را در احساس آن نوشته ها سهیم کنم. اما چه کنم که وقتی در ایام و مناسبت های مختلف، نوشته هایم با دخل و تصرف و تغییر و تحریف - همراه با بی سلیقگی- توسط دیگران در صدها سایت و وبلاگ و در شبکه های اجتماعی مختلف می بینم، یا اینکه پیامک آن به گوشی ام ارسال می شود، برایم جای بسی تأمل است و پشیمان می شوم از ثبت آن نوشته در این دنیای مجازی که رسمی بر امانتداری ندارد.

 

برای درک موضوع عرض می کنم که اگر خود را جای نویسنده بگذاریم، هیچگاه راضی به این اتفاق در رابطه با آثارمان نمی شویم و از حق خود نمی گذریم. اشتباه برداشت نشود، بنده به هیچ عنوان این انتظار را ندارم که دوستان در ذیل پیامک یا طرح گرافیکی یا بنر هیئت یا در سامانه پیامک موسسه شان، زیر نوشته هایی که منسوب به بنده است نام این حقیر را درج کنند؛ اما این انتظار را دارم که نوشته هایم دستخوش تغییرات و تحریفات نشود. رسم امانت داری این گونه نیست که خلاقیت مان را روی نوشته های دیگران به ترازو بکشیم. شاید کم ترین حد قدردانی و تشکر از کسی که قریب به سه سال برای این مجموعه ها زحمت کشیده، این باشد که در قبال این نوشته ها امانتداری کنیم، نه اینکه هر کس در خور توان و به قدر ذوق خود، تغییری در نوشته ها دهد.

 

و البته در همینجا از همه شما خوبانی که در همه حال در این دنیای مجازی همراه حقیقی ما بودید، عاجزانه ملتمس دعایی هستم برای برای پاک شدن امراض قلبی مدیر دل آباد، تا دل نگاری ها و دلانه هایش مملو از پاکی و اخلاص باشد نه دنائت و منیّت. دعا کنید برای این قلم شکسته و برای برکت پیدا کردن این نوشته ها؛ ان شاءلله بزودی زود این دعاها به ثمر می نشیند و مجموعه های این حقیر به لطف دعای شما و نگاه و انوار مطهر معصومین به چاپ خواهد رسید.

نظرات تأیید شده: (۸)                                   واکنش‌ها : موافقین ۵ مخالفین ۰

فضای مجازی

اخلاق

امانتداری

امانت

نظرات  (۸)

۲۸ فروردين ۹۲ ، ۱۳:۱۶

سید امیرحسین رضی زاده می گوید:

سلام
پریشب که می رفتم سمت دانشگاه تهران (پردیس مرکزی) نزدیک در، یه تابلو چوبی نوشته بود:
مادر دوبخش دارد که هرچه ما می کشیم از بخش دوم است.

پاسخ دل‌باخته :


سلام بر برادر عزیز
اگر همین جمله را از تمام نوشته هایم قبول کنند، برایم کافی ست ان شاءلله ...
۲۸ فروردين ۹۲ ، ۱۴:۱۳

هیوا می گوید:

سلام آقا سید
دعای همیشگی حقیر برای شما و قلمتان همیشه همین بوده. حال دل آباد باشد یا کاش می شد خدا را بوسید.
شما و قلمتان ان شاءلله در سایه لطف و عنایت خاص حضرت حق و حضرات معصومین هستید...
ما را هم دعا کنید.

پاسخ دل‌باخته :


سلام و رحمت خدا بر شما
دل آباد و صاحبش به حضور و دعای شما خرسند و مفتخر است.
سپاس از دعای خیر شما
موفق و مؤید باشد ان شاءلله
۲۸ فروردين ۹۲ ، ۱۴:۳۲

گمنامه! می گوید:

حق را گفتید جناب رضی زاده
احسنت
درستش هم همینه
م.ن هم نمیفهمم چرا بعضی ها اینطوری قضاوت میکنند
یا علی مدد

پاسخ دل‌باخته :


گفتنی ها را گفتم
دیگر نمی دانم چه باید گفت
۳۰ فروردين ۹۲ ، ۱۰:۳۳

راهبر می گوید:

دیروز با رفیقی در باب فضای مجازی باب صحبت باز شد ... و صحبت وبلاگ شما به میان آمد
رفیق من می گفت
من نظرهای این وبلاگ را که می خوانم گاها احساس خوبی ندارم
انگار طرفداران این وبلاگ حسابی متوقع اند
و حسابی از مدیر دل اباد این توقع را می کنند که همیشه عالی بنویسد همیشه بچه ها را وارد فضای حض و لذت معنوی کند
و کم کم انگار این وظیفه ی شخص شخیص مدیر وبلاگ است !
و انگار لطف مکرر همان وظیفه مقرر شده است ...!
از حرف این رفیق خنده ام گرفت
انگار
جانا حدیث دل ما می گویی ...!

پاسخ دل‌باخته :


سپاس از لطفی که به این حقیر داشتید
چه عرض کنم انگار پوستما هر چه می گذرد کلفت تر می شود.
انگار داروهای قبلی اثرش را از دست داده. باید با دز بالا مصرف کرد تا موثر باشد.
این عادت بد ما نیز بدعادت کرده است.
سلام
من تا حالا به این نکات توجهی نداشتم.
تذکر به جایی بود
ارادتمند

پاسخ دل‌باخته :


سلام بر شما
این نکته خلاصه در یک نفر محدود به یک قلم نمی شود.
انسان امانتدار باید همه جا امانتدار باشد.
۰۲ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۸:۱۸

ز ه ر ه می گوید:

سلام
مدت هاست به شما سر نزدم
مطلب خوبی بود . ولی اگه واقعا هدف مون نشر یه تفکر باشه چه اهمیتی داره که به اسم چه کسی و کجا نوشته میشه ؟
به من هم که مدت هاست سر نمیزنید...
موفق باشید
یاعلی

پاسخ دل‌باخته :


سلام علیکم
گمان می کنم مطلب را دقیق نخوانده باشید؛
جواب سوالتان در متن موجود است.
۰۳ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۳:۰۲

صبرا می گوید:


سلام و رحمت الله ...

خدا به دل و جان و قلم ِ نورانیتان برکت و حضوری فزون دهد .



پاسخ دل‌باخته :


سلام و رحمت و رضوان خدا بر شما
سپاس از دعای خیر حضرتعالی
خدا بر توفیقات و تأییداتتان در معیت همراه زندگی تان بیفزاید ان شاءلله
۰۲ خرداد ۹۲ ، ۱۵:۰۸

باغبان می گوید:

یک بنده ی خدایی بود، حدود دو سال پیش، یک جمله ای رو در همین مضمونی که شما در اینجا نوشتید به من گفت.

همین جمله ی ایشون باعث شد تا خودم تصمیم گرفتم دیگه هیچ وقت مطالب دیگرونو از جایی که کپی برداری شده و اسم نویسنده ی حقیقی اش نوشته نشده، برندارم.

ضمن اینکه تا قبل از اون اصلا وقتی نمیگذاشتم که خودم سعی کنم چیزی بنویسم.
حتی با ویرایش ضعیف و اطلاعات کم و ناقصم، سعی کنم افکار خودم رو هم بنویسم.
حالا این مطلب شما هم برای من یادآور اون جمله ی اون دوست مون بود که انصافا خوب باعث تغییر رویه ام در فضای مجازی شد.

اینارو گفتم که بگم، شدیدا با حرفتون هستم.
اصلا مساله این نیست که طرف مون راضی باشه، یا خیر!
و یا اینکه براش مهم باشه که اسمش پای نوشته هاش در جاهای دیگه آورده بشه،یا خیر!
بلکه بحث، فراتر از این حرفهاست!
و مساله ی اخلاق و انسانیت مطرح هست.

پاسخ دل‌باخته :


بله همینطور است که می فرمایید

ارسال دل‌گویه ها:

بدیهی است که همه دیدگاه‌های شما خوانده شده و برای انتشارشان، ملاک‌ها و معیارهایی لحاظ می شود؛ بنابراین، برای درج دیدگاه خود، رعایت برخی چهارچوب‌های اخلاقی ضروری است:

- لطفاً دیدگاه خود را به زبان فارسی بنویسید، پیام های غیر فارسی منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که حاوی توهین، تهمت یا افترا، نسبت به اشخاص حقیقی و حقوقی باشد منتشر نخواهد شد.
- از ارسال دیدگاه های تبلیغاتی و یا حاوی لینک، خودداری کنید، پیام های نامرتبط با متن، تأیید نمی شوند.
- لطفاً دیدگاه‌تان تا حد امکان مربوط به همین نوشته باشد، در غیر اینصورت می‌توانید از قسمت تماس با ما استفاده نمایید.

بلاگرهای بیان لطفا برای ارسال نظر و یا رأی‌دهی به مطالب روی گزینه «وارد شوید» در کادر پایین کلیک کنید تا مجبور نشوید نام و آدرستان را مجددا بصورت دستی وارد کنید.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی