خیلی جالب است به قول این رفیقمان تا زمانیکه با نظام باشید به شما نمی گویند مردم، نهایتا می گویند یک جریان یا گروه سیاسی خاص! حتی اگر راهپیمایی چند ده میلیونی ۲۲ بهمن و نه دی و تشییع شهدا، روز بیاد ماندنی انقلاب را خلق کنید. اما همین که بر نظام باشید یا حرف های معارض گونه بر زبان بیاورید می شوید مردم؛ حتی اگر به بهانه اسیدپاشی، به بهانه سگ کشی، به بهانه هتل مهاباد، یعنی به هر بهانه ای در تجمعی چند صدنفره فحش به حکومت داشته باشید.

حالا اما جریان سیاسی ای که علنا و مکررا در گذشته و حال شهدا را سربازان قوم وحشی آتیلا اعلام کردند و شهادت را خشونت طلبی نامیدند، نگران و دلواپس مصادر و رنگی شدن شهدا هستند. ببین هنوز زخم تشییع و تدفین در دانشگاه صنعتی شریف و تدفین شهدا در امیرکبیر بسته نشده، زخم تدفین در امیرچخماق، ماجرای تدفین در محله اوین که منجر به دفن شهدا در غاری شد که بعدا نامش را گذاشتند کهف الشهدا و موارد دیگر...خوب نشده. آن روزهای تلخ یک روزنامه نگفت این روز ملی است و شهدا را قاطی جریان های سیاسی نکنید، شهدا را سیاسی نکنید، یک مقاله برای شهدا ننوشتند، جز اینکه دانشگاه را گورستان نکنید! محل تحصیل علم جای دفن مرده ها نیست!

حالا اما تیترها و سرمقاله هاشان دلواپسی مصادره شهدا و رنگی کردن آنها و بازتعریف شهادت، دلایل کشته شدن شهدای غواص، فریب دادن آنها و... شده است. در روزهایی که گرافیست کارهای شاهین نجفی هم می شود پیاده نظامشان تا رسانه های دیگر معاند. می گویند شهدا تنها متعلق به شما نیست اجازه بدهید شهدا را آنها به نفع خود مصادره کنند، اما شما آرمان شهدا را ننویسید و وصیت نامه اش را نخوانید و راهش را فریاد نزنید که مبادا رنگی شوند و آرمان های جناحتان را تبلیغ کرده باشید.