بعد از بیست و چند روز مسافرت به روستای پدری‌ام «زاویه سادات» خلخال و گشت و گذار در سرزمین‌های پدری، دوباره به خانه‌مان در تالش برگشتم. در این مدت و در همه این روزها حرف‌ها و توئیت‌ها و یادداشت‌ها و دلنوشته‌ها در موضوعات مختلفی برای گفتن و نوشتن وجود داشت، اما به دلیل عدم امکان اتصال مناسب به اینترنت این امکان فراهم نشد. حال با پایان این وقفه و بهره‌مندی مجدد از اتصال به شبکه نت ان‌شاءلله دوباره به حول قوه الهی و به مدد نگاه پر مهر شما فعالیت پایگاه دل‌آباد از سر گرفته

آی کمک! من تحمل این همه بی کرانگی را ندارم

صدای کبک ها که آمد، با چند پلک متمادی از خواب بیدار شدم. در را به سمت دشت باز کردم و آهسته راه افتادم به سمت دره. به طبقه مرطوب دره که رسیدم، نشستم و به گرمی با دست های سرد - ولی زلال - چشمه، دست دادم. دو کف از آب، مرا سیراب کرد. صورت چسباندم به گونه های نیلی رنگ چشمه و بوسیدمش. در راه برگشت از دره، دست نسیم، شالی ضخیم دور گردنم انداخت. روی یک تکه چمن [...]