خودم را

می زنم به آن راه،

افسوس..

به «تو» ختم می شوند،

انتهای تمام راه ها  

می آیی

و می روی بی صدا

غافل از رد پایت [...]

جوانه می زنی و 

شکوفه می دهی و

گرم می شوی و

گرم می کنی و

رنگ و بوی عشق می گیری و [...] 

چرا فرار

چرا چتر؟

تنها آدم های آهنی

در باران زنگ می زنند! [...] 

خدایا!

رها کن مؤمنان را،

خودم چوپانانه

نازت را می خرم. [...] 

چشمانت پائیز

دستانت زمستان

عطر تنت مجذور بهار.

آغوش تو

سه ماه تعطیل است! [...] 

تو زیباتر از...

نیستی!

و من«او» تر از... 

لحظه ای که ترکم کردی؛

چشم های خوبی با هم داشتیم [...] 

ای اهل اسلام، 

ایمان بیاورید! [...] 

گاهی آدم برفی،

نیاز به «بودن» پیدا می کند.

آسمان دل‌رحم است،

برف می بارد. [...] 

وقتی دوستم داری

و نمی گویی؛

کور که نیستم،

می بینم!

و البته [...] 

یک مُشت گندم

یک دسته کبوتر جلد

یک حرم

یک هیچ! [...] 

از دست چشم هات

گریختم؛

پا پس نخواهم کشید،

از فاصله! [...] 

 رسیدن یا نرسیدن

مسئله این است؛

همیشه «رسیدن» خوب نیست،

گاهی دیر رسیدن

و گاهی [...] 

حوّا

یکبار هم که شده،

«آدم» باش! [...] 

وقتی می گفتی: «دوستت دارم»

سکوت می کردم

حالا مدتهاست

ساکتم نکرده ای [...] 

من مستم از آن چشم اهورایی ات ای عشق

مفتون شدم از اینهمه زیبایی ات ای عشق

هو گویم و گرد سر تو چرخم و هر دم

حیران شوم از پاکی و یکتایی ات ای عشق [...] 

از داعیه برتری ات خسته شدم

از اینهمه خوش باوری ات خسته شدم

یک بار بیا حرف مرا گـوش بـده

از رنگ گل روسری ات، خسته شدم [...]