وقتی همگی سرکاریم!

حدودا بعد از بازگشتم از کربلا بود که به دلایلی - مثل پیدا کردن بچه­های کاروان­ - وایبر را دوباره نصب کردم. پیش از آن حدود شهریور 93 بود که از فضای وایبر خارج شده بودم. در این چند مدت هم مدام اهمیت و ضرورت حضور 

همیشه نمی توان خوشبین بود!

از همان اول فضای شبکه های اجتماعی را فضایی کاملا جنسیت زده می دیدم. شما اگر نگاهی گذرا به تعداد فالوئر های پیج یک خانم بیندازید و تعداد لایک های نوت های وی در مقایسه با یک آقا را ببینید، می توانید این مسئله را به وضوح دریابید. به عنوان یک مثال بسیار ساده، در حالت عادی یک نوت حاوی یک بیت شعر که توسط یک آقا ارسال شده است، در خوشبینانه ترین حالت 30 تا 40 پلاس می گیرد، حال اینکه [...]