از همان اول فضای شبکه های اجتماعی را فضایی کاملا جنسیت زده می دیدم. شما اگر نگاهی گذرا به تعداد فالوئر های پیج یک خانم بیندازید و تعداد لایک های نوت های وی در مقایسه با یک آقا را ببینید، می توانید این مسئله را به وضوح دریابید. به عنوان یک مثال بسیار ساده، در حالت عادی یک نوت حاوی یک بیت شعر که توسط یک آقا ارسال شده است، در خوشبینانه ترین حالت 30 تا 40 پلاس می گیرد، حال اینکه همان بیت شعر اگر توسط یک خانم یا حتی یک اکانت با نام دخترانه، نوشته شود، بازخورد قابل توجهی خواهد داشت.

اینجاست که باید گفت همیشه نمی شود به همه مسائل در اطراف خود خوشبین بود. همیشه نمی توان اتفاقات را حمل بر صحت کرد. گاهی به این فکر کنیم که همیشه رونق بازارمان در فضاهایی همچون پلاس و فیسبوک و تویتر و انار و تانگو و وایبر و واتس اپ، لزوما به حسن انتخاب های شعری یا سلیقه خوبمان در گزینش تصویر و یا منطق جملات و عاطفه نوشته ها برنمی گردد، بلکه باید بدانیم که قربانی نگاه جنسیتی شدیم.