من معتقدم همیشه باید یکی باشد که لباس مشکی - شوره ی غم بسته - ات را عاشقانه بشوید برای مجلس روضه بعدی. دیشب اما بعد از اتمام مراسم در حسینیه موج، وقتی حاج حسین (سازور) می‌خواست لباس‌های بچه‌ها را بیندازد توی لباسشویی، رو به من گفت شما لباس نداری؟ من هم علیرغم میل باطنی‌ام گفتم یک پیراهن مشکی دارم. وقتی آمد جلو، پیراهنم را تحویل دادم و خوابیدم. ظهر فردا اما وقتی که می‌خواستم بیایم سر کار، پیراهنم را برداشتم که بپوشم، دیدم دکمه [...]

چه درد عجیبی‌ست

تو از بیم عریانی در عاشورا

کهنه پیراهن طلب کردی

اینجا برای سینه زدن

لخت می‌شوند در عزایت!

پنجشنبه، قفس، بال؛ زهیر، جامعه، شال...

کار اصلی ما نوکران، گریه کردن و اشک ریختن است. ما گریه کن ها مثل تمامی کارگر ها ابزار خاص خودمان را برای کارمان داریم. وقت کارمان ثابت نیست، بستگی به حال مان دارد. لباس کارمان یک دست لباس مشکی ست به علاوه یک سربند. اما من همیشه دلم می خواست توی هیئت، یک شالی، چفیه ای یا دستمالی داشته باشم که اشک هایم را یادگاری نگهدارم در آن تا همراه کفنم در قبر توشه آخرتم باشد. [...]

اصلا نمی دانم چگونه سر صحبت را باز کنم. راستش نمی دانم چگونه حرفم را بی مقدمه آغاز کنم. پای کدام آیه بشارت را وسط بکشم اول کار. کدام حدیث نفَس قدسی تو را واسطه قرار دهم. شعر کدام شاعر شیرین سخن را مطلع کلامم کنم. کدام بیت کدامین شعر عاشقانه را پیش پای حضورت تقدیم و به یمن قدومت قربانی کنم. نه، انگار نمی شود، من نمی توانم. آخر از کلمات کدام جمله ی کلیشه ای [...]

برای کوفیان 

کربلا نقشه گنج است 

و برای عمر سعد 

حکم ملک ری است، 

سر حسین. ما [...] 

یکی خانواده اش از حج آمده و آن یکی ارشد دارد، یکی در جوّ امتحانات میان ترمش است و آن یکی هنوز آمادگی ندارد و دیگری استخاره کرد و بد آمد. یکی عازم سفر شده و نمی رسد، یکی هم این روزها برای کسی در بدر شده و نمی رسد، آن دیگری بیمار است و آن یکی دیگر از جنگ بیزار. امسال که صدای «هل من ناصر را شنیدم» آمدم تا شاید بتوانم کمکی کنم نه به تنهایی و بی یاوری ات در [...]