نقاشی کشیدن با آنها و نقشه کشیدن با ما!

روزهای هتک و روزهای بی‌حرمتی همیشه روزهای سخت و جانکاهی‌ست. روزهایی که خبرها یک به یک مثل پتک بر سر آدمی فرود می‌آید و بی‌اختیار کاسه صبر آدمی را سرریز می‌کند. حالا دوباره روزهای سخت صبوری فرا رسید و برای چندمین بار جسارت هتاکی و بی‌ادبی از سرزمینی سر [...]

رسالت ما نوشتن دستور بارگذاری دمنوش در وبلاگ نیست!

مخاطب خاص این نوشته همه ما وبلاگ نویسان هستیم. آری خود ما! ما مدعیانی که وبلاگ ما – تنها رسانه و تریبون مان – فقط جایی شده است برای ثبت عاشقانه ها و نوشتن روزمرگی ها و خاطرات. ما دیندارانی که از تمام اعتقادات و باورهای مقدسمان در وبلاگمان، نوشته هامان تنها خلاصه می شود در چند حالت نوستالوژیک مذهبی. ارسال متن ها و عکس هایی که یا شرح سفر مشهد و کربلا رفتن ماست یا بغض [...]

گاهی یکشنبه ها، جمعه تر از هر روز دیگرند!

پنجره امید از فرط بسته بودن، خسته است و در دیدار، از قلت باز نشدن، صدای ناله های لولاهایش بلند است. در این هوای بغض آلود و در برابر این لهیب زبانه های آتش دلتنگی، «نفس کشیدن» درست به اندازه «نفس نکشیدن» سخت است. دلتنگی یک احساس خاص نیست، دلتنگی یک اتفاق غیر منتظره است. اتفاقی همچون یک زلزله شدید بی گاه یا یک سیل عظیم ناگاه است. دلتنگی، ترک برداشتن سنگی خارا [...]

اینجا کسی به اندازه وزن غربت خانواده تو، به من تسلیت نمی گوید!

چه فرقی می کند اینکه امسال هزار و صد و چهل و یکمین سال غیبت باشد یا هزار و صد و سی و هشتمین سال، وقتی تمام این سال ها با خون دل گذشته و تمام تفاوتش یک سال خون گریه کردن بیشتر یا کمتر است. من نمی توانم جشن های نیمه شعبان را در خود هضم کنم. یا حضرت نور؛ تنها ما هستیم که می توانیم فرارسیدن هزار و صد و چندمین اندوه نیامدنت را مصرّانه جشن بگیریم. آدم چگونه شرکت کند در [...]

چرا بعضی نمی دانند که یاس یک گل حساس است؟

تا بحال پیش آمده از خود بپرسید این سوال را که چرا در تمام گل فروشی ها خبری از گل یاس نیست؟ در گل‌کده ها سراغ هر گلی را اگر بگیری پیدا می شود، الا یاس! کسی هست تا پاسخ این پرسش را دهد؟ گلفروشی ها لیاقت داشتن یاس را ندارند یا بهای یاس برای خریداران خیلی گران و طاقت فرساست؟ مگر این گل چه کم از مریم و نرگس دارد؟ مگر نمی گویند که یاس سرور تمامی گل های جهان است؟ [...]

اینجا محفل «دل‌فراق» است. دل فراق یعنی شرح حال دل های ما در فراق شما. و قرارمان بر این است که هر گاه دلمان خیلی تنگ شد، نامه ای از مبدأ دل و از میسر فراق به مقصد خیمه تنهایی شما بنویسیم. وعده ما سر ساعت دلتنگی، قاصد بغض، اشک نامه های چشم های ما را برساند به قدمگاه پر مهر شما. و ای کاش رقم این نامه ها در گذر این جمعه ها، هیچگاه دو رقمی و سه رقمی نشود.. و این سرآغاز نامه های دل فراق است [...]