این روزها امثال تو نشان شجاعت نمی‌گیرند!

ساده و بی‌صدا و غریبانه؛ کلمات بی‌تکلف و کوتاهی است که شاید تفسیر بلیغ خداحافظی تلخ تو باشد! خبر کمرنگ و کوتاه و ساده‌ای که در هیاهوی خبرهای رنگارنگ هنری و سیاسی و طنز و ورزشی آخر هفته پیج‌ها و گروه‌ها و کانال‌ها و خبرگزاری‌ها گم شد. پربیراه نیست اگر بگویم تو خط‌کش دقیق مروت و ترازوی بی‌نقص غیرت در این مملکتی! باور کن شعار نمی‌دهم، عیار اغیار را با تو باید سنجید حاج رجب!

ضمانت امام صادق برای بخشش گنه‌کار

.: برای مشاهده و دانلود دل نما روی ادامه مطلب کلیک کنید :.

ای که از کوچه محبوبه ما می گذری...

قلبش میان کوچه ضربت خورد

فرقش در مسجد کوفه

مقاتل تمام حقیقت را نگفتند به ما

علی را...

.: برای مشاهده و دریافت این دل‌عکس روی ادامه مطلب کلیک کنید :.

یک بیست و شش سالگی

درست مثل امشب همیشه وقتی شب تولدم رسیده، بلا استثنا زیاد خوشحال نبودم، یا بهتر بگویم اصلا خوشحال نبودم. من هیچوقت برای این سن برنامه ای نداشتم. یعنی همیشه گمان می کردم هر چه که دارم را باید تا قبل از بیست و پنج سالگی رو کنم و بعد بروم و به آرزوی دیرین و شیرینم [...]

آداب عشق بازی در هیئت

.: برای شنیدن و دریافت این دل شنید روی ادامه مطلب کلیک کنید :.

از داغ غربت شما، رنگ از رخ تابلو ها هم می پرد..

از پیاده رو مدرسه معصومیه قم -همانجا که سال ها شبستانش از فرط نور ضریح عشق، روزستان شده بود - قدری پایین تر که می آیی، در آنسوی خیابان تابلوی سبز رنگ کارگاه ساخت ضریح دیگری به چشم می خورد. تابلویی که حالا بعد از گذشت چند سال رنگش از سبزی به سفیدی می زند. نمی دانم، شاید این تابلو هم در این سال های محنت بار، از این همه غربت و از این همه جسارت، رنگ از رخسارش پریده [...]

خدا توابین را دوست دارد...

کتاب شاهرخ، حُر انقلاب اسلامی روایت زندگی سعادتمندانه شیرمردی ست که روزی گنده لات شرق تهران و محله پیروزی بود و ندای انقلاب امام، او را از گذشته ننگین خود پشیمان کرد و از سکونت در خانه جهالت بیرون آورد و به دریای لبریز معرفت و سعادت سوق داد. هیچ نیازی به خواندن و دانستن عنوان کتاب نیست که حکایت زندگی شاهرخ ضرغام ناخودآگاه ذهن آدمی را می برد سوی تواب کربلا، حر [...]

همه غربت را

توی تشت معنا کرد؛

بس که خون جگر خورد

از کودکی! [...]

دم خروس را باور کردن، بهتر از سر زیر برف کردن چون کبک است!

بیست و پنج سال پیش در روز پنج شنبه، هشتم دی ماه سال هزار و سیصد و شصت و هفت شمسی؛ نوزده جمادی الاولی هزار و چهارصد و نه قمری؛ بیست و نهمین روز دسامبر سال هزار و نهصد و هشتاد و هشت میلادی در وقت اذان صبح یکی از سردترین و برفی ترین روزهای زمستان در تالش به دنیا آمدم. امشب شب هشتم دی ماه 1391، برابر با بیست و نه دسامبر 2012، شب تولد من است و همگی [...]

علی اکبر بود که می رفت جبهه

وقتی برگشت،

قنداقه اش را دادند دست پدر

علی اصغر شده بود! [...] 

پدرم

در امور شاهد، «جانباز» شد!

همان روزی که اعضای تنش

برای تکمیل پرونده،

در حضور دستگاه [...] 

تو نامت را در میدان مین جا گذاشتی و من خودم را در سجده نماز. تو خودت را روی مین جا گذاشتی و من خدا را روی مُهر و جانماز. تو پرکشیدی به آسمانِ گمنامی و من این روزها در پی آوازه و نام و خوشنامی ام. از شما تا ما یک «دهه شصت» یا «هفتاد» و «هشتاد» فاصله نیست. از قعر چاه تا منزلگاه ماه فاصله است. بچه های گردان تخریب، چه ها که برای خود نساختند و ما این روزها با ساختن هایمان چه ویرانی ها که به بار نیاوردیم... ما در هوای شما نفسی نداشته ایم. ما بویی از [...] 

همین پریروز که هنوز در خانه بودم، پدرم برای هزارمین بار بقچه خاطراتش را وا کرده بود و از یک فیلم اکشن و جنگی حرف می زد. می گفت حدود سی سال پیش که داشتیم زندگی می کردیم، روزی خبری در شهر پیچید. همه جا صحبت از اکران فیلمی جنگی در ژانر ترسناک بود. مردم هنوز در بهت تبلیغات و سر و صدای فیلم بودند که متوجه شدند، فیلم قرار است روی پرده ی سینمایی قدیمی و مخروبه به نمایش دربیاید. خیلی ها دلشان طاقت فیلم ترسناک را نداشت. آنها که دل [...]