گرسنه بود اما

به دیدار پدر مشتاق تر بود

آخر چه می شد کرد؛

نوبت «شام» بود دیگر

وقتش رسیده بود «تبق» بیاورند! [...] 

حسین را این بار

به قتلگاه بردند غضنفرها،

رها کنید «شمر بن ذی الجوشن» را! [...] 

خنجر را که برداشت 

دستش می لرزید،

درست مثل آن روز 

از مجموعه «حضرت اشک»

حسین

برای کوفیان 

کربلا نقشه گنج است 

و برای عمر سعد 

حکم ملک ری است، 

سر حسین. ما [...] 

برق سکه های طلا

کورشان کرده بود.

و الا

همان ها که دیدند در غدیر

دست علی بالا رفت [...] 

انگشت که هیچ!

دوست داشتنی که باشی،

سر و دست می شکنند،

برای انگشترت! [...] 

از عمّار تا مختار،

یک کربلا

فاصله است! [...] 

تصور کن زنگ خانه به صدا در می آید و مادرت می رود در را باز کند. عده ای در مقابل خانه تان در کوچه با پدرت درگیر شده باشند. پدرت را روی زمین بیاندازند و دستهایش را ببندند. مادرت را هم به بدترین شکل با کتک و سیلی نقش زمین کرده باشند. مردی هم با کمربند افتاده باشد به جان مادرت. برادر و خواهر هایت هم زیر دست و پا پامال شده باشند. فکر کن برادرت رفته باشد مدرسه. هم کلاسی هایش [...] 

گزیده ای از مجموعه «از در تا مادر»

صدای شکستن در که می آید،

هول می کند دخترک.

این تازه اول راه است! [...] 

سپر پدر

انگشتر برادر

کلاهخود اکبر

گهواره اصغر؛

همه را برگرداند [...] 

گزیده ای از مجموعه «حاء سین یاء نون»

آبی که به خیمه رواست،

به سقا حرام است! [...] 

یکی خانواده اش از حج آمده و آن یکی ارشد دارد، یکی در جوّ امتحانات میان ترمش است و آن یکی هنوز آمادگی ندارد و دیگری استخاره کرد و بد آمد. یکی عازم سفر شده و نمی رسد، یکی هم این روزها برای کسی در بدر شده و نمی رسد، آن دیگری بیمار است و آن یکی دیگر از جنگ بیزار. امسال که صدای «هل من ناصر را شنیدم» آمدم تا شاید بتوانم کمکی کنم نه به تنهایی و بی یاوری ات در [...] 

بی مقداران

گر قدر می دانستند غدیرت را،
دیگر

عاشورایی مـُقدّر نمی شد! [...]