شب دهم؛ جلوه امروزی زیارت عاشورا

امام حسین آمد که ثابت کند، تا ظالم و مظلوم هست مسیر سرنوشت آدمیت، به دوراهی کوفه و کربلا منهی می شود. اما ندای «یا لیتنا کنا معک» قرار نیست من و تو را به هزار و اندی سال پیش بازگرداند تا در رکاب حسین «علیه‌ السلام» شمشیر برکشیم و به جنگ سپاه کوفه و شام راهی شویم. افسوس! هر بار وقتی که ندا در می‎دهیم که «کاش بودم و تو را یاری می‎کردم»، یک شمه از جلوه های عاشورایی[...]

صف بسته اند بر در آهنگران شهر

وقت تشهد

نمازش فُرادا شد

امام جماعتی که 

پیک هجده هزار نامه بود!

شب اول؛ سیلی اول!

کوفیان همیشه برایمان ضرب المثل بی وفایی بوده اند. از کوفی‌ها و پیمان شکنی‌شان زیاد شنیده ایم، اما تا بحال از خود پرسیده ایم چرا سرنوشت کوفیان اینگونه شد؟ چه شد که حاضر شدند خون مهمان‌هایی که با نامه سوی خود خوانده بودند را بریزند؟ بی‌شک اهل کوفه انسان‌های عجیبی نبودند، با ظاهری موجه و عموما پیشانی‌های پینه بسته. روزها و ماه‌ها و سال‌ها منتظر حضور منجی خود بودند. برخی‌هاشان [...]

ای که از کوچه محبوبه ما می گذری...

قلبش میان کوچه ضربت خورد

فرقش در مسجد کوفه

مقاتل تمام حقیقت را نگفتند به ما

علی را...

حسین بیشتر از لایک 

تشنه لبیک بود 

افسوس که 

جای عمل به حرف هایش 

نوت و کپشن نوشتیم برای عاشورایش! 

چرتکه بینداز، بی رودربایستی!

نزدیک غروب بود که آمده بود دفتر. بعد از چند روز که دوباره همدیگر را دیدیم گرم صحبت شدیم. بعد از  قدری خنده و شوخی از کارش گفت. از انیمیشن‌هایی که تابحال ساخته بودند حرف می‌زد. گفتم: می‌تونم نمونه آثارتون رو ببینم؟ گفت: حتما! و بلافاصله خم شد و هاردش را از داخل [...]

چه بد حرفه ایست آهنگری

وقتی بدانی

با تمام این ها که ساخته ای

یک روز

کار حسین را ساخته اند

رسالت ما نوشتن دستور بارگذاری دمنوش در وبلاگ نیست!

مخاطب خاص این نوشته همه ما وبلاگ نویسان هستیم. آری خود ما! ما مدعیانی که وبلاگ ما – تنها رسانه و تریبون مان – فقط جایی شده است برای ثبت عاشقانه ها و نوشتن روزمرگی ها و خاطرات. ما دیندارانی که از تمام اعتقادات و باورهای مقدسمان در وبلاگمان، نوشته هامان تنها خلاصه می شود در چند حالت نوستالوژیک مذهبی. ارسال متن ها و عکس هایی که یا شرح سفر مشهد و کربلا رفتن ماست یا بغض [...]

حالا وقت سوگ نوروز عزای ماست!

کوفیان هر چه جهد کردند نتوانستند طلوع خورشید حقیقت را بعد از عاشورا مانع شوند. گرد و خاک ستم کوفیان بر زمین که نشست و غبار فتنه تا خوابید، از همان لحظه بود که تمام عالمیان به چشم خود، حسین را سرفراز تاریخ دیدند. و این آرمان حسین بود که عالم گیر شد و حکومت سراسر ظلم یزیدیان تاریخ را یکی پس از دیگری به تاراج برد.  تا امروز پرچم های سیاه - برای هزار و سیصد و هفتاد و چهارمین بار - در عزای [...]

نمک دان وفا
در کوفه شکست
چه شوری بپا شد در کربلا! [...]

اتفاقا شهر کوفه هم بیلبوردهای تبلیغاتی نداشت!

وقتی با یک تماس نیم ساعته می شود دور تمام دشمنی های خط باطل کشید و کدورت ها را رفع و گذشته ها را فراموش کرد. چه خوب است دستگاه دیپلماسی ما یک تماس دیگر با دفتر کاخ سفید آن نامرد سیاه بگیرد تا در رابطه با یک سری موارد دیگر نیز به توافق برسیم. ما زمانی از روند مذاکرات راضی خواهیم بود که نتیجه اش باب میل ما باشد. اما افسوس... دریغا که آنچه ما می خواهیم، با مذاکره هم حاصل [...]

بجای باخت انتخاباتی، برای باخت اخلاقی تان پیراهن مشکی بپوشید!

«انا لله و انا الیه راجعون» اولین پیامکی بود که بعد از اعلام نتایج انتخابات دریافت کردم. ولیکن ما امشب برای گریه دنبال مجلس آبغوره گیری هفتگی هیئت الریای توابین نیستیم. گریه کردن و سرافکندگی سهم آن جماعتی ست که به خاطر رأی آوردن کسی، به مطاع آبرویشان چوب حراج زدند. دوستان! به جای باخت انتخاباتی، برای باخت اخلاقی تان پیراهن مشکی بپوشید. جای گرییدن بر حسین، برای کوفی [...]

پیشرفت منهای عدالت یعنی رفتن از بزرگراه طبقاتی صدر به بزرگراه طبقاتی فقر! 

امروز با قوطی های رنگ فریب، سفال مدیریت تکنوکراسی را به رنگ و لعاب «مدیریت جهادی» در می آورند. «همت جهادی» و «مدیریت جهادی» دروغ بزرگی ست که امروز با تلاش پروپاگاندای رسانه ای وابسته به یک نهاد غیر دولتی نهادینه می شود در ذهن مردم. «دولت جهادی» یعنی همان «سازندگی» با رنگ و لعابی دلپذیر تر! همت جهادی یعنی ساختن دوربرگردان های فراوان برای برگشتن به بزرگراه سازندگی [...]

از داغ غربت شما، رنگ از رخ تابلو ها هم می پرد..

از پیاده رو مدرسه معصومیه قم -همانجا که سال ها شبستانش از فرط نور ضریح عشق، روزستان شده بود - قدری پایین تر که می آیی، در آنسوی خیابان تابلوی سبز رنگ کارگاه ساخت ضریح دیگری به چشم می خورد. تابلویی که حالا بعد از گذشت چند سال رنگش از سبزی به سفیدی می زند. نمی دانم، شاید این تابلو هم در این سال های محنت بار، از این همه غربت و از این همه جسارت، رنگ از رخسارش پریده [...]

اسم شهر ما کوفه نیست اما رسم الخط شهر ما کوفی است

اسم شهر ما کوفه نیست اما رسم شهر ما کوفی است. ما همان هاییم که گندم «شهرری» هیچ‌گاه ما را وسوسه نمی کرد. ما همگی بی چون و چرا روی نام حقیقت قسم می خوردیم. ما قرار نبود - بخاطر یک مشت گندم - با عمر سعد دست دوستی دهیم؛ وقتی قرار شد ایمان اعمال ما را روی ترازوی تزویر بسنجند و عقبی را با سکه سیاه دنیا معامله کنند، روح حق طلبی از کالبد ما پر کشید و جسم حقیقت در [...]

غرب ماهواره به فضا می فرستد،ما فرزندانمان را به ماهواره می فرستیم!

احساس عجیبی دارم. احساسی ناشناخته و آمیخته با ترس. ترسی غریب از پایان یک دلخوشی نمناک. دست شوق در آستین روزگار، متوسل به ضریح دل خوشی هاست و پای رفتن در مسیر سخت زندگی، متکی بر زمین و باغچه بهانه هاست. زندگی بدون بهانه زندان است. قریب است که دلخوشی این شب و روزها را بگیرند از دست دل مان، تا باز با کوله باری خالی، مسافر بی مقصد روزگار شویم. همین [...]